Miesięcznik Dynowinka Nr 1/91 styczeń 2003r.

W numerze:

• Co słychać w Stowarzyszeniu?

• Burmistrz Miasta Dynowa Informuje

• „WIEŚCI GMINNE”

• DYNOWSKIE KADRY

• JAK FUNKCJONUJĄ GIMNAZJA w Gminie Dynów

• GŁOS WOLNY - wolność ubezpieczający

• DYNOWSKIE WSPOMNIENIA

• „Hej kolęda , kolęda ...”

• Dlaczego nie obchodzimy Bożego Narodzenia?

• Z HISTORII PROCESU BRZOZOWSKIEGO

• JAK DRZEWIEJ BYWAŁO, czyli opowieści z herbem w tle

• Co słychać w Zespole Szkół?

• Czym skorupka za młodu...

• Echa Zespołu Szkół Zawodowych

• AKTUALNOŚCI MKE

• SUKCESY DYNOWSKIEGO OGÓLNIAKA

• LICEALIADA 2002/2003

• Twórczość Naszego Regionu - Augustyn Baran

• Podsumowanie rundy jesiennej sezonu 2002 / 2003

• KOGO AUTOR MIAŁ NA MYŚLI...?

• ROZRYWKA I HUMOR

• Dynowscy Zwyczajni – Niezwyczajni

• Ocalić od zapomnienia - idea powstania Muzeum w Dynowie

Co słychać w Stowarzyszeniu?

         Organizacja, która by integrowała działania na rzecz rozwoju miasta i okolicy, jest Dynowowi bardzo potrzebna!!! Tak jednogłośnie stwierdzili członkowie Stowarzyszenia Promocji i Rozwoju Regionu Dynowskiego obecni na Walnym Zgromadzeniu, które odbyło się 30 września 2002 r.

       Najważniejszym punktem zebrania było zatwierdzenie opracowanego wcześniej przez Zarząd (M. Jurasiński, Z. Duchniak A. Stankiewicz) trzyletniego programu działania. Program został zatwierdzony po dość burzliwej dyskusji (brali w niej udział m.in. K. Dżuła, A. Kowalska, A. Baranowska-Bilska, S. Tymowicz, M. Pyś, A. Dżuła).
Obecnie najważniejsze są zadania w sferze organizacyjnej (logo, siedziba stowarzyszenia, jej wyposażenie wzory legitymacji i pism firmowych).
       Stowarzyszenie zrealizowało lub jest w trakcie realizacji zadań z zakresu promocji i rozwoju kultury Dynowszczyzny. Najważniejsze z nich to:

1. Zorganizowanie imprez : I Mikołajki Artystyczne i VI Konkurs Kolęd i Pastorałek.

2. Utworzenie Muzeum Dynowszczyzny.

3. Powołanie – na bazie istniejącej – nowej redakcji „Dynowinki”, przywrócenie cykliczności pismu, zwiększenie nakładu, rozszerzenie formuły i pozyskanie stałych współpracowników.

4. Utworzenie Młodzieżowych Kół Stowarzyszenia prowadzących działalność w szkołach na terenie miasta i gminy.

       Do realizacji tych trzech ostatnich punktów nieodzowna będzie pomoc władz miasta i szkół dynowskich i okolicznych, do których Stowarzyszenie zwróci się ze stosownym pismem.
A póki co – wszystkim tym instytucjom oraz Wam, Szanowni Czytelnicy, życzymy w Nowym Roku dużo zdrowia oraz spełnienia wszystkich, nawet tych najskrytszych, marzeń!!!

 

ZARZĄD STOWARZYSZENIA

...wróć

        Przedstawiam Państwu bilans otwarcia kadencji samorządowej na lata 2002 – 2006. Jest to informacja bardzo ogólna, która jedynie obrazuje kondycje miasta. Nie odnoszę się do spraw na które samorząd miał i ma wpływ pomimo, że ściśle do jego zadań nie należą. Są to między innymi:
- walka z bezrobociem
- stan dróg powiatowych i wojewódzkich
- gospodarka zasobami ludzkimi
         W bilansie otwarcia nie uwidocznione są zadania, które muszą być realizowane a dotychczas były traktowane marginalnie. Do nich należą :
- promocja miasta
- pomoc podmiotom gospodarczym na naszym terenie
- zdobywanie środków pozabudżetowych na inwestycje i na rozwój miasta
- budownictwo komunalne
- rozbudowa kanalizacji miejskiej i działania na rzecz uregulowania zaopatrzenia mieszkańców w wodę
- tworzenie infrastruktury turystycznej (zmiana koncepcji z krytej pływalni na halę sportową kosztowała budżet około 600 tys zł )

        Bilans otwarcia jest pierwszym dokumentem, który winniście Państwo poznać.Następnie pozwolę sobie przedstawić kolejno:
- kierunki działania na całą kadencję
- plany rocznych działań oraz coroczne sprawozdanie z realizacji planów.

W ten sposób pragnę aby nie tylko radni ale i mieszkańcy mieli wpływ na decyzje Rady Miasta i wybranego Burmistrza. Dostarczając Państwu bieżącą informację oczekuję na wnioski i postulaty, które można składać w formie pisemnej i ustnej w Urzędzie Miasta.
Z poważaniem
 

Z poważaniem
Burmistrz Miasta Dynowa

Anna Kowalska
 

...wróć

I. Stan prawno – administracyjny:
a) nieaktualny statut miasta,
b) nieaktualny regulamin organizacyjny,
c) brak instrukcji obiegu dokumentów,
d) brak instrukcji kancelaryjnej .

II. Zatrudnienie w Urzędzie oraz podległych jednostkach
 

a) pracowników ogółem - 26, (25, 1/2 etatów) w tym:
- pracowników prowadzących sprawy księgowo - finansowe – 7 (wykształcenie wyższe - 0)
- pracowników prowadzących sprawy z zakresu kompetencji samorządu 13, w tym Burmistrz , Sekretarz + 3 pracowników prowadzących zadania zlecone - 9 (z wykształceniem wyższym – 4)
- pracowników gospodarczych - 6 (5 1/2 etatu)
 

a) Pracowników ogółem: - 9 (etatów 9) w tym:
- pracowników administracyjno - biurowych - 2 (wykształcenie wyższe – 0)
- sprzątaczki - 2
- konserwator wod.-kan. - 2
- pracowników fizycznych - 3
 

a) pracowników ogółem: -16 (15,75 etatów) w tym:
- pracowników adm.-biurowych (kierownik, księgowa, referent księgowy od X.01. na chorobowym) – 3(wykształcenie wyższe – 0 )
- administrator cmentarza - 1 (0,75 etatu)
- wysypiskowy (dozór składowiska) - 1
- traktorzyści, operator spycharki - 3
- ładowacze - 2
- grabarz (utrzymanie cmentarza) - 1
- mechanik - 1
- pracownik gospodarczy - 4
 

a) pracowników ogółem: -12 (11,5 etatu) w tym:
- pracowników adm. biurowych (kierownik, księgowa) ( wykształcenie wyższe – 1)

 

a)pracowników ogółem: -71 osób (61 % etatu) w tym:
- nauczycieli - 53 (52 etaty)
- pracowników adm.- biurowych - 6
- obsługa kuchni - 4
- obsługa techniczna (woźny, sprzątaczki, konserwator - 8 (7 1/4 etatu)
 

a)pracowników ogółem: -15 osób (12,22 etatu) w tym:
- nauczycieli - 13 (10,72 etatu)
- obsługa – 2 (1 1/2 etatu)
 

a)pracowników ogółem: - 17 osób (16,18 etatu) w tym:
- nauczycieli - 10 (9,18 etatu)
- obsługa kuchni - 3
- woźne oddziałowe - 2
- konserwator - 1
- pomoc nauczyciela - 1
 

Finansowany w 3/4 przez Miasto, ¼ środki Wojewody
Ogółem - 8 osób (8 etatów) w tym:
a) pracownicy admin. – socjalni - 5 osób
- kierownik - 1
- pracownik socjalny - 2
- obsługa finansowa - 1
- pracownik interwencyjny - 1
b)opiekunki - 3 osoby
 

Finansowany ze środków Wojewody Ogółem - 8 osób (7 etatów) w tym:
- kierownik - 1
- instruktorzy terapii zajęciowej - 4 (3,5 etatów)
- pracownik adm.- biurowy - (0,5 etatu)
- pielęgniarka - 1
- robotnik gospodarczy - 1 (0,5 etatu)
- konserwator (sezonowo) - 1 (0,5 etatu)
 

Ogółem osób - 6 (4 1/4 etatu) w tym:
- biblioteka - 3 (2 etaty)
- ośrodek kultury - 3 (2 1/2 etatu).

 

...wróć

l. Dochody - 6 707 901,00 zł
2. Wydatki - 6 371 676,00 zł
3. Zadłużenie ogółem - l 605 851,00 zł
w tym:
- kredyty krótkoterminowe - 359 860,00 zł
- kredyty długoterminowe - 1 245 991,00 zł

4. Zobowiązania do spłaty ogółem - 345 615,00 zł
w roku bieżącym - 124 991,00 zł
w tym za:
- remont drogi przy ulicy Bartkówka
- /partycypacja w kosztach/ - 40 000,00 zł
- remont Domu Strażaka-Dynów Miasto - 38 179,00 zł
- dotacja na remont kościoła - 30 000,00 zł
- modernizację Szkoły Podstawowej
przy ul,Bartkówka - 16 812,00 zł
w 2003 roku - 220 624,00 zł
w tym za:
- zmianę centralnego ogrzewania z węglowego na gazowe w budynku Urzędu Miasta
oraz w budynku Szkoły Podstawowej Nr 2 przy ulicy Bartkówka - 38 297,00 zł
- roboty dodatkowe dotyczące kompleksu sportowo-szkolnego - 138 297,00 zł
- dodatki mieszkaniowe - 40 000,00 zł

 

l . Budowa kompleksu sportowo-szkolnego przy ZS w Dynowie.
Wartość kosztorysowa - 6 350 143,00 zł
Stan zawansowania:
- rzeczowy: wykonano stan surowy otwarty hali sportowej, fundamenty i częściowe podpiwniczenie budynku dydaktycznego.
- finansowy: koszt wykonanych robót w latach 2001-2002 - 1 198 388,32 zł

Trwa budowa kompleksu sportowo - szkolnego. Inwestycja podzielona została na dwa etapy.
Pierwszy etap obejmuje budowę hali sportowej, wartość kosztorysowa 2.675.620,00 zł
Zakończenie budowy i oddanie obiektu do użytku zaplanowano na 31.12.2003 roku /umowa z UKFiS
Oddanie hali sportowej do użytku w planowanym terminie uzależnione jest od wykonania stanu wykończeniowego obiektu, wykonania stanu surowego zamkniętego budynku dydaktycznego /w jego części zaprojektowano zaplecze hali/ wykonanie przyłączy wody, energetycznego i ciepłociągu wspólnych dla hali i budynku dydaktycznego.
Drugi etap obejmujący budowę budynku dydaktycznego przewidziany jest do realizacji w latach kolejnych.

2. Stan zaawansowania inwestycji.
Wybudowano halę sportową w stanie surowym otwartym wraz z fundamentami pod budynek dydaktyczny oraz część podpiwniczenia budynku dydaktycznego /zabezpieczenie niestabilnej skarpy od strony budynku istniejącej szkoły/.

3. Roboty w trakcie wykonania.

1. Podpisano umowę na montaż stolarki drzwiowej i okiennej w hali sportowej. Przekazano plac budowy. Termin wykonania 30.11.2002 r.

2. Trwa zabezpieczenie budowy przed zimą:
- zabezpieczono strop podpiwniczenia części dydaktycznej
- zabezpieczono fundamenty budynku dydaktycznego przez obsypanie pospółką
3. Zlecono ZGK w Dynowie wykonanie ogrodzenia placu budowy.
Środki finansowe na ten rok - 90.000 zł /UKFiS/
Koszt stolarki /przewidywany/ - 62.000 zł. ;29.11.2002 r.

4. Budowa kanalizacji deszczowej w ul. Plebańskiej w Dynowie.
Wartość kosztorysowa - 63 000,00 zł
Stan zaawansowania:
- rzeczowy: wykonano roboty przygotowawcze, zgłoszono rozpoczęcie budowy,
- finansowy - 17 000,00 zł/darowizna w postaci rur/

5. Budowa oświetlenia ulicznego przy ulicy Karolówka w Dynowie.
Stan zaawansowania:
- w trakcie realizacji
- Wartość robót wg umowy - 18 180,00 zł

6. Budowa budynku OSP Dynów-Bartkówka
Stan zaawansowania: stan surowy zamknięty, stan wykończeniowy
/bez instalacji wod.-kan. i gazowej/,do wykonania przyłącz kanalizacji sanitarnej, przyłącz gazowy oraz roboty drogowe i ogrodzenie.
Wartość robót do wykonania - 82 630,00 zł

 

Rozbudowa i przebudowa budynku OSP Dynów Przedmieście
Stan zaawansowania robót: wykonano fundamenty pod garaże,
w istniejącym budynku zamontowano nagrzewnicę gazowo-powietrzną.

 

1. Oświetlenie ulicy Łaziennej w Dynowie
Zakres rzeczowy - oświetlenie długości 450 mb.
Wartość kosztorysowa inwestycji - 59 333,36 zł
2. Ujęcie wody wraz ze stacją uzdatniania wody przy ulicy Szkolnej w Dynowie.
Wartość kosztorysowa inwestycji - 221 205,38 zł
3. Wymiana wewnętrznej instalacji elektrycznej w budynku Urzędu Miasta w Dynowie.
Wartość kosztorysowa - 80 000,00 zł.

 

l. Wykonanie dachu na budynku szatni przy ZS w Dynowie./wniosek złożony w MENiS
Wartość kosztorysowa zadania - 53 000,00 zł
Wnioskowana kwota dofinansowania - 25 000,00 zł

2.Budowa oświetlenia ulicznego /wniosek złożony w Urzędzie Wojewódzkim/
Wnioskowana kwota dotacji - 86 000,00 zł

3. Budowa ujęcia wody wraz stacją uzdatniania wody przy ulicy Szkolnej w Dynowie./wniosek złożony Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Rzeszowie/
Wartość kosztorysowa zadania - 221 205,38 zł
Wnioskowana kwota dofinansowania - 143 430,42 zł

4. Budowa kompleksu sportowo-szkolnego
a) dofinansowanie ze środków budżetu państwa /umowa z Kuratorium Oświaty/
- przyznana dotacja na 2003 r. - 100 000,00 zł
b) umowa z MENiS - dofinansowanie hali sportowej
- przyznane dofinansowanie w 2002 r. - 90 000,00 zł
w 2003 r. - 335 000,00 zł

 

...wróć

Podatek od osób prawnych ogółem - 1 338 367,00 zł
w tym:
- podatek od nieruchomości - 874 045,00 zł
- podatek od środków transportowych - 3 557,00 zł
- zaległości nieściągalne dot.Fermstal
- odsetki od zaległości podatkowych - 460 765,00 zł

Podatek od osób fizycznych ogółem - 293 846,00 zł
w tym:
- podatek od nieruchomości - 205 096,00 zł
- podatek rolny - 27 667,00 zł
- podatek od środków transportowych - 9 181,00 zł
- podatek leśny - 1 024,00 zł
- odsetki od zaległości - 50 878,00 zł

 

Na terenie miasta Dynowa działają trzy zakłady budżetowe, dwie jednostki budżetowe oraz jednostka kultury.
Są to: Zakład Gospodarki Komunalnej, Zakład Gospodarki Mieszkaniowej, Zakład Kanalizacji i Oczyszczania Ścieków, Zespół Szkół, Szkoła Podstawowe nr 2 w Dynowie-Bartkówce, Miejskie Przedszkole oraz Miejski Ośrodek Kultury i Rekreacji - jednostka kultury posiadająca osobowość prawną.

Zakład Gospodarki Mieszkaniowej prowadzi działalność w zakresie :
- gospodarki mieszkaniowej
- gospodarki cieplnej
- zaopatrzenia miasta w wodę

Plan dochodów Zakładu na rok 2002 wynosi - 716 316,00 zł.
Wykonanie planu za 10 miesięcy wyniosło - 596 557,75 zł.
Zakład prowadzi swoją działalność w oparciu o własne dochody pochodzące z wpływów za czynsze za lokale użytkowe, mieszkalne, ze sprzedaży energii cieplnej i zimnej wody,
W administracji Zakładu w chwili obecnej znajdują się 218 lokali mieszkalnych, 34 lokale użytkowe, 2 kotłownie lokalne, 2 stacje uzdatniania wody.
W ramach gospodarki mieszkaniowej Zakład prowadził w bieżącym roku remonty budynków kapitalne i bieżące.
Wartość remontów wyniosła - 51 000,00 zł
W ramach prowadzonego zaopatrzenia ludności w wodę Zakład wyremontował stację uzdatniania wody w rynku.
Wartość remontu wyniosła - 140 000,00 zł i została sfinansowana w wysokości 110 000,00 zł
z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska w Rzeszowie a w wysokości
30 000,00 zł środkami własnymi.
W roku przyszłym planowana jest modernizacja stacji uzdatniania wody przy ul. Szkolnej. Kosztorysowa wartość remontu wynosi - 220 000,00 zł.
Dużym problem jest w chwili obecnej dostawa wody do mieszkań Spółdzielni Mieszkaniowej przy ul. Grunwaldzkiej i l-go Maja .
Z uwagi na fakt, że Zakład jedynie zarządza siecią wodociągów i jest pośrednikiem pomiędzy sprzedawcą wody, a Spółdzielnią Mieszkaniową nie ma wpływu na jakość wody oraz jej cenę, która jest wyższa od ceny wody uzdatnianej przez Zakład .
Cena wody na osiedlu wynosi 2,80 zł brutto za l m sześć., cena wody produkowanej przez Zakład wynosi 2,60 zł brutto.

Zakład Gospodarki Komunalnej prowadzi działalność w zakresie:
- wywozu i utylizacji odpadów komunalnych
- wywozu szamb
- oczyszczania placów i ulic miejskich zimowego utrzymania dróg i placów
- administrowania placem targowym
- usług pogrzebowych
- usług różnych ( są to: dzierżawy, usługi ciągnikiem, usługi koparką, usługi remontowe na rzecz Urzędu Miasta)

Planowane dochody zakładu w 2002 r. wyniosą -604 000,00 zł
Za okres od 01.01. do 31 10. 2002 r. wpływy wyniosły -518 979,43 zł

W poszczególnych działach działalności wykonanie dochodów kształtowało się następująco:
- wywóz i utylizacja odpadów komunalnych - 337 882,54 zł
- wywozu szamb - 16444,01 zł
- oczyszczania placów i ulic miejskich - 24 094,40 zł
- zimowego utrzymania dróg i placów - 18 956,90 zł
- administrowania placem targowym - 133 533,00 zł
- usług pogrzebowych - 45 172,30 zł
- usług różnych - 47 926,46 zł

Przychody pozostałe takie jak: odsetki, przychody operacyjne wynoszą: - 7 584,82 zł

Planowane na rok 2002 wydatki wynoszą - 603 545,00 zł.
Wydatki wykonane w okresie od 1.01. do 31.10 2002 r. wynoszą - 450 730,06 zł.

W poszczególnych pozycjach wydatki przedstawiają się następująco:
- wynagrodzenie pracowników - 257 668,95 zł
- ekwiwalenty - wydatki bhp - 9 020,42 zł
- wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem zakładu - 170 940,69 zł
- ( są to zakup energii i wody, podróże służbowe, zakup usług : podatek VAT, podatek od nieruchomości odsetki, zakup materiałówi wyposażenia itp.)
- wydatki na zakupy inwestycyjne - 13 100,00 zł

Zakład posiada należności z tytułu wykonanych,a nie zapłaconych usług na kwotę
- 48 041,12 zł
są to: wywóz i utylizacja nieczystości stałych oraz wywóz nieczystości płynnych oraz usługi pogrzebowe

Zobowiązania ogółem wynoszą: - 94 651,49 zł :
W tym,
1) zobowiązania z tytułu dostaw i usług - 40 027,05 zł
2) zobowiązania wobec budżetu państwa - 4 736,26 zł
3) zobowiązania z tytułu ubezpieczeń społecznych - 18 788,69 zł
4) zobowiązania z tytułu wynagrodzeń - 19 025,94 zł
5) pozostałe zobowiązania (PZU ZFŚS, kaucja mieszkaniowa) - 12 073,55 zł

Stan środków finansowych wynosi aktualnie - 28 134,82 zł
Zaległości w podatku od nieruchomości - 1 655,80 zł

Zakład Kanalizacji i Oczyszczania Ścieków

Zakład prowadzi działalność w zakresie przyjmowania i oczyszczania ścieków komunalnych.
Planowane dochody w 2002 wyniosą - 326 100,00 zł w tym dotacja z budżetu miasta 30 000,00 zł
Na dzień 31.10. 2002 wykonanie dochodów wynosi - 274 577,15 zł

Planowane wydatki w roku 2002 r. wyniosą - 326 100,00 zł.
Wykonanie na dzień 31.10.2002 r. wynosi - 269 399,46 zł
Zobowiązania wobec Urzędu Miejskiego w Dynowie wynikające z obsługi księgowo-finansowej Zakładu wynoszą - 14 823,00 zł
Należności z tytułu odbioru ścieków wynoszą - 12 285,00 zł
Podatek niezapłacony od nieruchomości - 24.936.848,00 zł

Zespół Szkół

Planowany budżet na rok 2002 wynosi 2 280 679,00 zł jest to dotacja przekazana z budżetu miasta.
Z informacji Dyrektora Zespołu Szkół wynika, że budżet w całości zostanie zrealizowany zgodnie z tegorocznym planem finansowym i nie wystąpią zobowiązania w roku przyszłym.

Szkoła Podstawowa nr 2

Planowany budżet na rok 2002 r. wynosi 362 580 zł i jest to dotacja z budżetu miasta. Wg. informacji Dyrektora zostanie w całości wykonany i nie wystąpią zobowiązania w przyszłym roku.

Miejski Ośrodek Kultury i Rekreacji

Prowadzi działalność w zakresie animacji życia kulturalnego na terenie miasta
Planowy budżet na rok 2002 wynosi 251 750,00 zł z tego dotacja z budżetu miasta 180 500,00 zł.
Planowane wydatki na rok 2002 zamkną się kwotą -251 750,00 zł.
Na planowane wydatki składają się następujące pozycje:
1) wynagrodzenie - 116 212,00 zł
2) wydatki bieżące związane z utrzymaniem MOKiR ( opłata za prąd, gaz, wodę ścieki, materiały biurowe usługi, telefony, środki socjalne, delegacje, fundusz socjalny itp.) - 77 958,00 zł
3) wydatki związane z organizowaniem imprez kulturalnych - 10 620,00 zł
4) wydatki związane zakupem stroi dla Kapeli Dynowianie - 40 000,00 zł
5) wydatki związane z zakupem książek - 5 500,00 zł
6) wydatki związane z zakupem czasopism - l 460,00 zł
7) wydatki na remont biblioteki - 28 480,00 zł

Zobowiązania za rok 2002 przewidziane do zapłaty w 2003 r. wynoszą ogółem 8 578,00 zł.
Wynikają one z niezapłaconych rachunków za telefony, energię elektryczną, badania pracowników, szkolenia , rachunków za gaz itp. 

...wróć

         Urodzony 6 lipca 1972 roku w Brzozowie pracę zawodową rozpoczął w 1994 roku w Przedsiębiorstwie Krusz-Bud – Spółka z oo.w Temeszowie jako kierowca mechanik samochodów ciężarowych. W tym samym przedsiębiorstwie dostał angaż na stanowisko mistrza produkcji. Następnie za porozumieniem stron rozpoczął pracę w Urzędzie Gminy Dydnia na stanowisku kierownik sekcji przy remoncie żwirowni Rejonu Dróg w Obarzymie. Po zakończeniu prac przy żwirowni, wygrał konkurs na stanowisko Prezesa Przedsiębiorstwa Krusz-Bet spółka z oo. w Obarzymie, gdzie jedynym udziałowcem był Urząd Gminy w Dydni. Od roku 2000 pracował w GS Dynów w charakterze sprzedawcy.
Od 11 grudnia 2002 roku p. Zbigniew Irzyk pełni funkcję zastępcy Burmistrza Miasta Dynów. Posiada licencjat z administracji i zarządzania. Obecnie jest na ostatnim roku studiów uzupełniających magisterskich o kierunku ekonomicznym.

        "Stajesz się uczniem zupełnie nowej szkoły - gimnazjum. Dorosłym, samodzielnym, odpowiedzialnym. Dlatego koniec z dzienniczkiem. Zamiast niego dostajesz indeks, prawie taki, jak mają studenci". Takie słowa skierował 1 września 1999 roku minister edukacji do uczniów pierwszych klas, nowopowstałego gimnazjum[1].

       Zanim padły te słowa - rządowy projekt ustawy, przewidujący m.in. powstanie nowych typów szkół i nowej organizacji zajęć, przeszedł autentyczną burzę dyskusji. Falę krytyki i pomysłów nowych rozwiązań dało się słyszeć w każdej szkole, jak i w każdym domu. W miejsce klas siódmych i ósmych miało powstać trzyletnie gimnazjum, łączące uczniów kilku miejscowości. Nauka w szkole wydłużyć się miała o jeden rok. Wiązało się to też z likwidacją wielu podstawówek, a co za tym idzie zwolnieniami z pracy.[2]

        Pomysł utworzenia trzyletniego gimnazjum miał jednak swoje mocne uzasadnienie. Na miejsce starego systemu nauczania miał powstać nowy, ulepszony, kształtujący u ucznia jego spontaniczność, wiedzę o świecie – nie teoretyczną, lecz praktyczną. W świetle zachodzących zmian, niemalże w każdej dziedzinie nauki, reforma edukacji sprowadzać się miała do nabywania umiejętności i posługiwania się zdobytą wiedzą w sposób elastyczny w różnych sytuacjach życiowych. Wiedza nabyta w nowej szkole ma ułatwiać orientację w życiu codziennym oraz w świecie kultury. Poza tym, jak twierdzą niektórzy psychologowie, 13-, 16- latkowie są w wieku tzw. wczesnego dorastania. Oddzielenie ich od młodszych miało zapobiec konfliktom pomiędzy młodszymi i starszymi[3]. Panuje opinia, że wydzielenie szkoły podstawowej i gimnazjum wpłynęło na szybszy rozwój uczniów. Gimnazjaliści poważnieją, szybciej dorastają[4], a nowe programy nauczania, niejednokrotnie autorskie są tak konstruowane, aby respektować możliwości percepcyjne uczniów w wieku dorastania, jak również wzmagać ich zainteresowania tekstami kultury.

         Pamiętać też trzeba, że zmiany w oświacie to nie novum. Ci, którzy obserwują polską szkołę, wiedzą dobrze, że reforma rozpoczęła się już na początku lat dziewięćdziesiątych, wraz z transformacją ustrojową. Zniesiono wówczas z planu zajęć.przedmioty ideologiczne, zmieniono zestaw lektur, stworzono prawną możliwość organizacji szkół społecznych, oświatę oddano gminom. Drugą istotną zmianą, która się wtedy w polskiej szkole dokonała, choć może nie wszyscy nauczyciele ją dostrzegli jest wolność nauczycielska, która wyraziła się głównie poprzez zwiększenie swobód zawodowych nauczyciela. Nauczyciel zyskał wpływ nie tylko na dobór metod i form pracy dydaktyczno-wychowawczej, ale przede wszystkim na program nauczania (klasy autorskie), dobór podręczników (fakt ten posiada jednakże swoich zwolenników jak i przeciwników wśród nauczycieli).

         Nie wszędzie jednak udało się stworzyć samodzielne gimnazja. Względy ekonomiczne poszczególnych gmin w Polsce zmusiły placówki licznych szkół podstawowych do utworzenia tzw. zespołów szkół, łączących w jednym budynku równocześnie szkołę podstawowa i gimnazjum. Początkowo zespoły miały być jedynie formą doraźną - zastępczą. Okazuje się, że nieprędko dojdzie do rozdziału. Wobec takich oto instytucji, byli pracownicy MENiS[5] wystosowali w lutym br. list otwarty do Prezydenta RP, w którym twierdzą zgodnie, że reforma edukacji w obecnym kształcie to fikcja, a projekt jej pomysłodawców - zaprzepaszczony.

„Reforma zakładała, że podstawówka i gimnazjum będą działać osobno. - Dzieckiem przestaje się być w wieku 12 lat, potem wchodzi się już w okres młodzieńczy. Dzieci z podstawówki i gimnazjum to dwie różne osoby, które mają różne problemy dydaktyczne i wychowawcze - przedstawia "Gazecie Wyborczej" Mirosław Handke. - Dlatego reforma zakładała, że to będą dwie oddzielne szkoły. Ponieważ nie wszystkie samorządy miały od początku osobne budynki na gimnazja albo nie miały pieniędzy na budowę nowych, poprzednia ekipa zgodziła się na istnienie tzw. zespołów (działających w jednej szkole podstawówki i gimnazjum). - Ale tylko do końca sierpnia 2003 roku! Wiemy że obecny rząd przygotował projekt, który zezwoli na takie zespoły bez ograniczeń czasowych - mówi Mirosław Handke.

           Obecna Minister Edukacji uważa, że fakt ten nie niesie zagrożenia dla gimnazjum, które mieści się w tym samym gmachu co podstawówka. Według pani minister reforma nie sprowadza się do budynków. – „Gimnazjum jest przede wszystkim innym rodzajem szkoły, która uczy już czego innego i często w inny sposób. To jest jego istota, której likwidacja nawet nie przyszła mi do głowy” - uspokaja.

           Jak reforma szkolnictwa realizuje się w gminie Dynów, która posiada cztery Zespoły Szkół? Czy rzeczywiście może okazać się, że istnienie zespołu cofa ważny fragment reformy edukacji i zlikwiduje samodzielność gimnazjum? Czy rzeczywiście jest to w istocie tworzenie anachronicznej dziś, dziewięcioletniej szkoły podstawowej, która szczególnie w przypadku uczniów ze wsi i małych miast obniży poziom ich kształcenia i będzie sprzyjać zaniżeniu motywacji do dalszego kształcenia, jak twierdzą autorzy listu otwartego?. Przyjrzyjmy się temu zjawisku. Na początek Gimnazjum w Pawłokomie.

            Szkoły, w której mieści się gimnazjum w Pawłokomie nie sposób nie zauważyć. Piękny okazały budynek – na miarę swoich czasów - przyciąga wzrok z daleka. Obiekt oddano do użytku
w 1998 roku, tuż przed wejściem z życie reformy oświaty. Szkoła posiada prawie same zalety. Projekt szkoły został idealnie wkomponowany w krajobraz. Spadzisty czerwony dach i małe fantazyjne daszki kontrastują z bielą elewacji i doskonale harmonizują z ukształtowaniem geograficznym Pogórza Dynowskiego[6]. (zdjęcie nr 1)

            Szkoła, należy do kameralnych. Na 166 uczniów szkoły – 86 to gimnazjaliści (w tym 35 uczniów w oddziale zamiejscowym). Niemniej jednak szkoła posiada wszystkie niezbędne warunki do optymalnego kształcenia uczniów. Dobrze wyposażona pracownia komputerowa z dostępem do Internetu (zdjęcie nr 2), 7 klasopracowni, w tym dwie z gabinetami (zdjęcie nr 3), dobrze zaopatrzona biblioteka z małą, lecz funkcjonalną czytelnią (zdjęcie nr 4), świetlica socjoterapeutyczna wpływają znacznie na jakość nauczania. Gabinet lekarski, sklepik uczniowski, kuchnia wraz ze stołówką, pozwalają wszystkim uczniom czuć się w szkole bezpiecznie i chętnie do niej uczęszczać. (zdjęcie nr 5 i nr 6) Dodatkowym atutem szkoły jest fakt dostosowania budynku dla potrzeb osób niepełnosprawnych. Szkoła posiada szyb windowy, podjazdy, szersze drzwi do klas, sanitariaty przystosowane do szczególnych wymagań niepełnosprawnych (zdjęcie nr 7).

              Do gimnazjum, obok uczniów należących do obwodu szkolnego, uczęszczają również uczniowie z okolicznych miejscowości: Dynowa (ul. Bartkówka) oraz z Dąbrówki Starzeńskiej. Wszyscy dojeżdżający uczniowie mają zapewniony komfort przyjazdów i powrotów ze szkoły, zagwarantowany przez Gminę Dynów. Szkoła posiada również zabezpieczenie antywłamaniowe, co czyni ją bardziej bezpieczną i lepiej zorganizowaną.

             Jedynym mankamentem obiektu, w jej warstwie organizacyjno – materiałowej, jest brak sali gimnastycznej. Uczniowie zmuszeni są uczestniczyć w zajęciach prowadzonych w hollu szkoły (tenis stołowy, ćwiczenia gimnastyczne), w dni pogodne – również na świeżym powietrzu, na - nota bene - dobrze przystosowanych do tego celu szkolnych boiskach do gry w piłkę nożną, w piłkę ręczną
i koszykówkę. Względy finansowe gminy nie pozwalają obecnie na wszczęcie planowanej budowy sali gimnastycznej.

             Gimnazjum w Pawłokomie (wraz z oddziałem zamiejscowym w Dylągowej) może pochwalić się również wynikami kształcenia. W gimnazjum wszyscy nauczyciele pracują zgodnie ze swoimi kwalifikacjami i posiadają wyższe wykształcenie. Wyniki ankiety[7] przeprowadzonej w roku szkolnym 2001/2002 pokazują, że większość nauczycieli (59%) ma bardzo dobry kontakt ze swoimi uczniami, jak również z rodzicami uczniów (72%). Sytuację tę potwierdzają pozytywne opinie uczniów na temat swoich nauczycieli i atmosfery panującej w szkole. Prawie połowa uczniów wykazała, że w szkole panuje atmosfera sympatyczności, oparta na życzliwości (49%), a ponad 80% uczniów jest zadowolonych z kontaktów z rówieśnikami (83%).

             Gimnazjum może się pochwalić osiągnięciami swoich wychowanków. Do zdolnych uczniów szkoły należy zaliczyć: Ewę Banaś(Ia), Lidię Kamińską(IIIa), Alicję Cymbalista(Ib), Renatę Karaś(IIIb), Krzysztofa Łacha(IIIb). Zdolności w przedmiotach ścisłych posiadają uczniowie: Ewa Banaś(Ia), Marek Rudawski(IIb), Lidia Kamińska(IIIa), Urszula Rudawska(IIIa), Renata Karaś(IIIb), Krzysztof Łach(IIIb). Gimnazjum pochwalić się może również osiągnięciami w dziedzinie sportu. Wysokie miejsca w rozgrywkach sportowych uzyskuje gimnazjum w kategorii grupowej, a w indywidualnej – szczególnie wyróżniają się uczniowie: Ryszard Marszałek(IIa), Jacek Baran(IIIa), Dariusz Łach(IIb), Kamil Karaś(IIb). Bez wymienionych uczniów olimpiady przedmiotowe, konkursy recytatorskie, uroczystości szkolne, zawody sportowe, etc. praktycznie się nie odbywają.

                Zamiarem twórców reformy edukacji, co do utworzenia gimnazjum, było odejście od „akademickiego” systemu kształcenia i położenie nacisku edukacyjnego na nabywanie umiejętności w - zmieniającym się jak kalejdoskop - świecie. Gimnazjum w Pawłokomie stara się realizować ten zamysł. Szkoła otwarta jest na oryginalne programy nauczania, zwłaszcza programy autorskie, zwraca szczególną uwagę na respektowanie w programie nauczania sześciu ścieżek edukacyjnych, przewidzianych do realizacji na poziomie gimnazjalnym[8]. Gimnazjum stara się rozwijać zainteresowania uczniów. W tym celu powstały - i na bieżąco rodzą się - gimnazjalne koła zainteresowań. Istnieją już kółka: informatyczne, matematyczne, szkolny klub europejski, zajęcia artystyczne (słowno – muzyczne). Gimnazjum otwiera się również na potrzeby uczniów słabszych. Organizowane są dla nich zajęcia kompensacyjne (wyrównawcze). Szkoła może pochwalić się też bardzo dobrą współpracą z Wojewódzką Poradnią Pedagogiczno – Psychologiczną, jak również Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, co sprzyja rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych w sposób fachowy i kompetentny.

                 Gimnazjaliści z Pawłokomy wiedzą, że reforma edukacji ich szczególnie dotyczy. Choć przyszło im się ciągle uczyć w jednym budynku, rozumieją, że oddzielenie od szkoły podstawowej nie sprowadza się do budynków. Uczniowie wiedzą już, że aby osiągnąć sukces, należy twórczo rozwiązywać problemy, uczyć się samodzielności w myśleniu i działaniu. Fakt ten jest dla szkoły wielkim sukcesem, ponieważ samoświadomość gimnazjalisty jest w tym zakresie najważniejsza.

                  Działalność Szkoły w Pawłokomie dowodzi, że pomysł utrzymania gimnazjum przy zespole wcale nie musi oznaczać odejścia od nowego spojrzenia na edukację, i że gimnazjaliści całkiem dobrze radzą sobie w kompleksie szkolnym. Obecność młodszych kolegów i koleżanek właściwie im nie przeszkadza, choć, gdyby to było możliwe, woleliby uczyć się osobno. Na tle „młodszaków”, gimnazjaliści wykazują się dużo większą samodzielnością w działaniu na rzecz szkoły i środowiska lokalnego, co z prawdziwą satysfakcją podkreśla Pani mgr Irena Bilska – Dyrektor pięknej placówki oświatowej.
 

(ciąg dalszy nastąpi)

Zebrała i opracowała Zuzanna Anna Nosal
 

...wróć

[1] Słowa ministra edukacji kierowane do uczniów w liście, otwierającym "Indeks gimnazjalisty".

[2] „Rzeczpospolita” z 7 kwietnia 1999r. podała, że planuje się zlikwidować 2200 szkół podstawowych.

[3] Samson A., (1947) należy do grona pierwszych polskich psychologów, którzy na początku lat 70-tych zajęli się profesjonalną psychoterapią. Zyskał niezwykłą popularność i powszechny szacunek dzięki spektakularnym rezultatom

w psychoterapii rodzin i dzieci.

[4] Opinia dyrektorów i nauczycieli z województwa dolnośląskiego.

[5] Autorami listu są: Mirosław Handke (minister edukacji narodowej w latach 1997 – 2000), Edmund Wittbrodt (minister edukacji narodowej w latach 2000 – 2001), Irena Dzierzgowska (sekretarz stanu W MEN w latach 1997 – 2000), Krzysztof Kawęcki (sekretarz stanu w MEN w latach 2000 – 2001), Wojciech Książek (podsekretarz stanu w MEN w latach 1997 – 2001), Lech Sprawka (podsekretarz stanu w MEN w latach 2000 – 2001), Grażyna Ziółkowska (była dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej)

[6] Zob. strona internetowa poświęcona Zespołowi Szkół Nr 4 w Pawłokomie – http://www.pawlokoma4.republika.pl

[7] Ankietę przeprowadziła i przeanalizowała Dyrektor Zespołu Szkół, pani mgr Irena Bilska

[8] Są to ścieżki: edukacja prozdrowotna. ekologiczna, czytelnicza i medialna, europejska, filozoficzna oraz wychowanie do życia w społeczeństwie.

W poszukiwaniu Drogi
Dlaczego nie obchodzimy Bożego Narodzenia?
 

            Przeglądając śpiewnik ks. Siedleckiego, jeden z najstarszych i najbardziej znanych śpiewników kościelnych, nucąc sobie kolejne z zapomnianych i nieznanych pieśni adwentowych natrafiłem na taki oto fragment:
 

Oto już się głos rozchodzi:
Wstańcie, bracia uśpieni!
Zbawienie nasze nadchodzi,
Noc się w jasny dzień mieni.
Precz odtąd dzieła niecnoty,
Wylęgnione wśród ciemnoty:
Niech każdy z nas w przyszłości
Zbroję wdzieje światłości.
 

         I aż podskoczyłem z radości, że nie mnie jednemu zależy na tym, aby w te Święta raczej przerazić się pokorą Boga niż podziwiać nowe światełka na balkonie u sąsiadów… Ale po kolei.
Nie ma najmniejszego sensu kreślić jakiejś sfrustrowanej panoramy czasów współczesnych, jako że czasy zawsze są specyficzne i wymagające coraz to nowych rozwiązań i poszukiwań. Tyle że nie może to oznaczać równoczesnego odchodzenia od tradycji i wartości. Historia nazbyt często udowadniała, że zawsze kończyło się to jakimś rozpadem.
          Rozejrzyjmy się: bez mrugnięcia okiem adaptujemy się do rzekomych wymagań i standardów podpatrzonych u innych nacji, a symboli narodowych nie szanujemy; do księdza mówimy „proszę pana” i „dzień dobry”; niedzielne zakupy w hipermarkecie to dobry pomysł na spędzenie popołudnia; narzekanologia (termin zapożyczony od jednego z kleryków przemyskiego seminarium) i - należący do dobrego tonu - dystans od odpowiedzialności i zaangażowania w dziwaczny sposób przeplatają się z niewolniczym posłuszeństwem temu, co „w telewizji powiedzieli”. Źródła pewnej swoistej mentalności, jaka panoszy się nam po domach i ulicach są oczywiste. Pytanie:, dlaczego poimy się zatrutą wodą?…
           „Ten lud zbliża się do Mnie tylko w słowach, i sławi Mnie tylko wargami, podczas gdy serce jego jest z dala ode Mnie; (…) cześć jego jest dla Mnie tylko wyuczonym przez ludzi zwyczajem…” – żalił się niegdyś Pan Bóg słowami proroka Izajasza (Iz 29, 13). Smutnie aktualne. A nawet jeszcze gorzej, bo elementów bożonarodzeniowych jak na lekarstwo w naszych życzeniach, rozmyślaniach, modlitwach, dekoracjach, obyczajach. Nie dziwmy się zatem, że nie umiemy radować się przyjściem Chrystusa, że przestajemy wyczuwać i smakować to, co najistotniejsze: niepojęte pochylenie się Boga Majestatu i Chwały nad zagubionym i nieporadnym człowiekiem (urażonych być może w tym miejscu agnostyków, selfistów i egotyków zachęcam do kontemplacji wszechmogącego Boga objawiającego się jako bezbronne Dziecię). Nie dziwmy się pogoni za coraz wymyślniejszymi gadżetami świątecznymi, które z Bożym Narodzeniem nie mają absolutnie nic wspólnego. A swoją drogą, jestem naprawdę ciekaw, jak będzie wyglądał i ile trwał wieczór wigilijny w takim całkowicie zlaicyzowanym domu…
Świat już 27 grudnia powie, że „już po świętach”. Chrześcijanie będą świętować Boże Narodzenie do 12 stycznia (Niedzieli Chrztu Pańskiego), a kolędy śpiewać jeszcze dłużej. Dziwne, zważywszy, że to ponoć „Kościół jest drętwy”, a świat taki radosny… No cóż…
           Tych kilka nieoryginalnych myśli dedykuję tym, którzy nie umieją już/jeszcze cieszyć się Bożą obecnością w swoim życiu, tym, którzy jakiekolwiek święta rozpatrują w kategoriach totalnej beztroski i ucieczki od szarzyzny codzienności. Toteż na deser (świąteczny! :-)), wraz z jak najcieplejszymi życzeniami Boga rodzącego się w Waszych sercach, kilka słów jednego z moich duchowych przewodników i ulubionych pisarzy, A. de Saint-Exupery’ego:
„Święto jest ukoronowaniem świątecznych przygotowań, świętem jest zdobyty szczyt, znalezienie diamentu, kiedy było ci dane wydobyć go z ziemi; świętem jest zwycięstwo wieńczące wojnę, a także pierwszy posiłek chorego w pierwszym dniu przezwyciężonej choroby. Dlatego ofiara łączy się w jedno ze świętem. Ukazuje ci się wtedy sens ludzkiego działania. Czy nie jest świętem radosny ogień, gdy spalasz zebrane drzewo opałowe, radosny wypoczynek mięśni, gdy wspiąłeś się już na szczyt, lśnienie diamentu, który już został wydobyty na słońce, winobranie, kiedy winorośl już obsypana owocem? Czy myślisz, że ze święta można tak korzystać, jak z gotowego zapasu? Świetem jest zakończenie drogi, uwieńczenie marszu, ale nie oczekuj go, jeśli zamienisz wędrowanie na osiadły tryb życia. (…) A bogactwo polega właśnie na wierceniu studni, czekaniu na dzień wypoczynku, wydobywaniu diamentu z wnętrza ziemi i zdobywaniu miłości. Nie zaś na tym, aby studnie, dni wolne od pracy, diamenty i swobodę w miłości – posiadać.”
 

A niech pokrzepia nas już sam przychodzący Pan:
Pociesz się mój ludu, pociesz:
Wkrótce nadejdzie twe zbawienie!
Czemu smutkiem się trapisz,
Czyż nie ma nad tobą Króla?
Ja cię zbawię, nie traćże nadziei!
Wezwałem cię po imieniu: „Tyś jest moim”,
Albowiem Jam jest Bóg twój, Dawca odkupienia…
(średniowieczna pieśń adwentowa)
Pozwólmy Bogu przyjść do nas.
 

ks. Krzysztof Rzepka
 

...wróć

---

Krok po kroku,
Krok po kroczku,
Najpiękniejsze w całym roczku
Idą Święta...

                 No i bardzo dobrze, że idą, bo to wyjątkowy czas i całe szczęście, że choć raz w roku nam się zdarza.
Zdumiał mnie niedawno zarzut duchownej osoby, która podejrzewa, że nie czekamy już na Święta Bożego Narodzenia , czekamy tylko na święta. Na wolny czas, na dobre jedzonko i te wszystkie dyrdymały, które ze świętami tradycyjnie się wiążą.
Postanowiłam to sobie przemyśleć.
I przemyślałam.
                 A nawet rzecz zbadałam w kilku zaprzyjaźnionych domach.
Stanowczo twierdzę, że co roku czekam na Święta Bożego Narodzenia i jeśli w moim świętowaniu nie ma sacrum, to albo ja niczego nie pojmuję, albo duchowna osoba nie ma pojęcia o życiu, jego koniecznościach i pozostaje w niedostępnych zwykłym śmiertelnikom rejonach idealnych.
Pamiętam z dzieciństwa wigilijne przestępstwo, które do dziś jest dla mnie przyczynkiem do starań, żeby być dobrym człowiekiem, zwłaszcza w dniu, w którym wszystko symbolicznie zaczyna się na nowo.
                Przychodził do mojego domu kot sąsiada, którego matka serdecznie nie cierpiała, bo próżniak był z niego jakich mało. Przeciągał się zalotnie, patrzył ślepiami tak, że serce miękło i wyżerał co tylko znalazło się w jego zasięgu. Myszy za to nie tykał. Albo miał dla nich litość, albo wydawały mu się zbyt obrzydliwe, żeby brać je na obiad. Przemycałam go do domu mimo surowych zakazów matki, bo darzyliśmy się wzajemną sympatią. Akurat w wigilię kocisko wpadło niepostrzeżenie do wysprzątanego na błysk domu, umościło się gdzieś wygodnie i spało smacznie, ale natura swoje prawa ma i w końcu kot musiał iść za potrzebą a nie miał gdzie, bo pokoje szczelnie wyzamykano w obawie przed nieporządkiem. Moim zdaniem zachował się na tyle przyzwoicie na ile mógł, bo zrobił kupę w najdalszym kącie pokoju. Niestety kocich odchodów ukryć się nie da, bo cuchną przeraźliwie i nie udało mi się kociej zbrodni ukryć przed matką mimo, że podłogę wymyłam i uperfumowałam czym się dało. Panikowałam - Jezu słodki, wigilijny dzień a ja tu zaraz zginę rażona piorunem matczynego gniewu. Niewykluczone, że zamiast prezentu pod choinkę dostanę w skórę. W końcu do pokoju weszła rodzicielka, zawęszyła nosem, błysnęła wściekłym okiem i już, już miała rozedrzeć się stosownie do przestępstwa ale zrezygnowała i powiedziała – „Tylko umyj się porządnie, żebyś przy wigilii nie śmierdziała”. Roześmiała się, wyszła i nigdy więcej o tym zdarzeniu nie wspomniała.
W każdym innym dniu kocia awantura byłaby straszna, ale w wigilię moja matka pokazała jaka jest właściwa hierarchia wartości. Niby zwykła rzecz a jednak udowodniła mi, że Boże Narodzenie to czas wybaczania, wyciszenia i miłości. Przypominam sobie tą historię kiedy tłucze mnie złość i mam straszną ochotę wyładować ją na najbliższych. Myślę sobie wtedy – Kobieto, Boże Narodzenie, odpuść sobie, odpuść innym i idź się umyj żebyś przy wigilii nie śmierdziała. Przeważnie skutkuje.
                  Poza tym nauczyłam się już dystansu do świątecznego wariactwa. Pozwalam kurzowi leżeć tam gdzie leży a pajęczynom zwisać tam gdzie im wygodnie, oczywiście pod warunkiem, że nie rzucają się zbytnio w oczy. Piekę i gotuję wszystkie tradycyjne potrawy przypisane do Świąt Bożego narodzenia, ale nie pozwalam im zawładnąć sobą bez reszty. Mam czas na rozmowy z domownikami, na wspólne ubieranie choinki a przede wszystkim na zastanowienie się nad czasem, który minął i tym, który nadchodzi. Co prawda od lat nie byłam na Pasterce i w tym roku też się pewnie nie wybiorę, bo nigdy nie dotrwam, no ale po co drzemać w kościele skoro można przytomnie pokolędować na sumie.
Gdzie tu sacrum? Myślę, że w życzliwości, w staraniu o to żeby dom był nie tylko przytulny, ale i przyjazny, w gotowości nakarmienia bezdomnego, najczęściej teoretycznej, ale jednak, w postanowieniu zmiany na lepsze. To rzeczy zwykłe, ale właśnie one stanowią o wartości życia a w Święta Bożego Narodzenia nabierają szczególnego znaczenia
Namówiłam znajomą Basię, żeby opowiedziała mi jak w jej rodzinie świętuje się Boże Narodzenie.
                Rodzina jak każda inna z tą tylko różnicą, że bardzo liczna a świętuje bardzo tradycyjne. Mimo, że większość z dzieci ma już swoje domy, wigilię jada się w domu rodzinnym. To niezwykłe przeżycie kiedy do stołu zasiada ponad trzydzieści osób. Po wspólnej modlitwie senior rodu czyta fragment Pisma Świętego i składa życzenia dzieląc się ze wszystkimi opłatkiem. Początek tego dzielenia przebiega zwykle zgodnie z planem, ale gdzieś w połowie diabli biorą ustalony porządek i powstaje straszliwe zamieszanie. Na ogół kończy się tym, że trzeba ustalać kto komu jeszcze nie złożył życzeń i zaczynać rzecz od nowa. Szczęśliwie przebrnąwszy oficjalną część uroczystości rodzina zasiada do kolacji a to też nie jest prosta sprawa. Dorośli i starsze dzieci mają swoje miejsca przy stole natomiast maluchom przysługuje miejsce na kolanach rodziców. Najczęściej już przy pierogach mają dosyć takiej niewygody i pakują się całą gromadą pod stół . Zdaniem Basinej córeczki to najfajniejsza część wigilijnej kolacji. Rzecz jasna przygotowaniem potraw zajmują się wszystkie kobiety w rodzinie. Od lat ustalone jest co kto gotuje i co przynosi na wspólny stół.
Zdarzyło się jednego roku, że najnowszy zięć w rodzinie chciał urozmaicić świąteczne menu i przygotował karpia w galarecie. Liczył na uznanie i wdzięczność teściowej a co go spotkało? "Dziecko czy Ty mnie chcesz do grobu wpędzić? Zabierz to paskudztwo, bo mi słabo!" Okazało się, że w rodzinie nie jada się ryb nie dlatego, że nikt ich nie potrafi przygotować, ale dlatego, że matka żywi dla nich nieprzejednany wstręt. Nie doszło do rybiego rozłamu a nowy zięć został ułaskawiony.
              Dawniej po każdej wigilijnej potrawie śpiewano kolędę ale ostatnimi laty kolęduje się na koniec wieczerzy i to w gronie starszych, bo dzieci nie bardzo dają się namówić. Próbowano je do tego przekonać, ale bez rezultatu, bo nawet jeżeli uda się wszystkie połapać i usadzić pod choinką zamiast śpiewać rozrabiają jak zające w kapuście i w miejsce świątecznego nastroju powstaje niesamowity rozgardiasz. Wspólnie ustalono, że więcej pożytku przyniesie zgoda na kontrolowaną swobodę niż dyscyplinowanie wbrew zdrowemu rozsądkowi.
              Czy jest coś magicznego w takiej wspólnej wieczerzy jedzonej tylko raz w roku. Oczywiście. W podobnym gronie można spotkać się z wielu okazji, ale nigdy nie będzie tak jak w wigilię. Nawet tłumaczyć tego nie trzeba, bo to oczywiste.
               W moim domu, w domu znajomej Basi, w domach paru innych znajomych słucha się też kolęd z płyt i kaset. Co w tym złego? Nie wszyscy otrzymali dar muzykalności i nie wszyscy potrafią przyzwoicie zaśpiewać kolędę. Lepiej więc posłuchać pięknego śpiewu z płyty niż w ogóle nie kolędować. Tradycja nie cierpi tylko się modyfikuje.
A dla przykładu przytoczę tekst jednej z płytowych kolęd napisanych przez Zbigniewa Preisnera.
Słuchając jej można mieć wyłącznie pozytywne myśli i ciepłe uczucia a mnie dodatkowo zalewa jeszcze fala wzruszenia.
 

A nadzieja znów wstąpi w nas
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens
Że nie trzeba żałować przyjaciół,
Że gdziekolwiek są dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze,
Że odeszli, po to by żyć.
I tym razem będą żyć wiecznie.

Przyjdź na świat
By wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

A nadzieja znów wstąpi w nas
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj
Wbrew tak zwanej ironii losu

Przyjdź na świat
By wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.
 

Wesołych Świąt !

CE

...wróć

Z historii Dynowa i regionu
Z HISTORII PROCESU BRZOZOWSKIEGO
 

                 W bieżącym roku mija 55 rocznica pokazowego procesu sądowego jaki odbył się przed byłym Wojskowym Sądem Rejonowym w Rzeszowie w sprawie grupy byłych Akowców a potem Winowców z terenu Dynowszczyzny.
W artykułach jakie ukazały się dotychczas w „Dynowince” pod tytułem „Z dawnych lat” autorstwa Pana Mieczysława Krasnopolskiego sprawa ta była sygnalizowana przy okazji wspomnień o zasłużonych postaciach Dynowa, lecz tylko fragmentarycznie.
                  Istnieje „dziejowa” konieczność powrócenia do tego tematu i poświęcenia mu znacznie większej uwagi.
Miałem okazję zapoznać się a aktami sądowymi z tego procesu w trakcie prowadzonych przeze mnie spraw sądowych w latach 90 – tych. Artykuł ten, jak sądzę, będą również następne, opieram wyłącznie na dokumentach znajdujących się w tych aktach i innych źródłach pisanych, które podam przytaczając ich treść.
Warto powiedzieć, że proces ten odbił się nie tylko szerokim echem w Dynowie i na rzeszowszczyźnie, ale również poza granicami Polski wsród emigracji pochodzącej z terenu Dynowszczyzny i ma dość bogatą literaturę.
                 Na szczególne zainteresowanie zasługuje książka „W potrzasku dziejowym WIN na szlaku AK”. Rozważania i dokumentacja wydana przez Katolicki Ośrodek Wydawniczy „VERITAS” w Londynie autorstwa Stanisława Kluza.
Autor mieszkał w Dynowie w latach 1941 – 1945 i był kapelanem AK (pseudonimy : „Czak”, „Petroniusz” i inne).
Akt oskarżenia w tym procesie liczy 48 stron maszynopisu. Objęto nim 23 osoby. Na szczególną uwagę zasługują Leon Cag, Leonard Chudzikiewicz, Józef Kocaj, Stanisław Kocaj, Stanisław Zwiercan, Władysław Pakiet, Jan Łukasiewicz oraz Władysław Kasprowicz. Pozostali to : Antoni Sidor, Mieczysław Jurasiński, Stanisław Wieszczyk, Jan Preidel, Władysław Pakiet, Kazimierz Rudnicki, Tadeusz Baran, Jan Kijowski, Piotr Kania, Władysław Stetkiewicz, Jakub Jaronik, Henryk Wójcik, Adam Dżon, Jakub Tarnawski, Tadeusz Pelc i Jan Kędzior.
Oskarżony Piotr Kania zmarł w więzieniu we Wronkach, zaś oskarżony Jakub Jaronik w więzieniu w Grudziądzu.
Każdej z tych osób poświecę więcej uwagi w kolejnych artykułach, podobnie jak i innym osobom w tym artykule nie wymienionym.
                  Stanisław Kluz w swojej książce (str. 267 – 268) podaje „Według prasy rzeszowskiej akt oskarżenia brzmi : Przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Rzeszowie toczy się rozprawa przeciwko szajce WIN z powiatu brzozowskiego. Szajka ta, na której czele stał nauczyciel Cag Leon, złożona z 25 osób powstała na gruncie nieujawnionego AK i po wyzwoleniu przekształciła się w tzw. samoobronę. Członkowie szajki zadekowawszy się na poważnych stanowiskach, jak np. oskarżony Kocaj Józef starosta powiatu brzozowskiego, Kocaj Stanisław, wójt gminy Dynów, Kasprowicz Władysław burmistrz m. Dynów, prowadzili szeroką działalność terrorystyczną i wywrotową. Wykorzystując natychmiast po wyzwoleniu okres dopiero gruntującego się ładu (...), wydali zaoczny wyrok na tzw. sądzie obywatelskim (...) Oskarżeni dokonali zabójstwa (...) Szajka ta czatowała również na powracających ludzi, wywiezionych do Niemiec (...) Komendantem samoobrony był oskarżony Chudzikiewicz Leon, który posiadał wielki magazyn broni (...) przed referendum i wyborami kolportował nielegalną prasę (...)”.
Należy zauważyć, że autor znał oskarżonych osobiście.
Tymczasem w uzasadnieniu aktu oskarżenia czytamy :
                  “W roku 1944 gdy odrodzona młoda Armia Polska przy boku Armii Czerwonej krwawiła się w ciężkich bojach z faszystowską armią niemiecką, odwiecznym wrogiem polski, aby wyswobodzić ludność z pod jarzma hitlerowskiego – na terenie powiatu Brzozów, istniała nielegalna organizacja pod nazwą “AK” (Armia Krajowa), która na hasło rządu londyńskiego rozpoczęła bratobójczą walkę z tymi, którzy przystąpili do odbudowy nowo – odrodzonej Polski Demokratycznej. Nielegalna organizacja ”AK” ostatnio w 1945 r. przekształciła się w tak zwaną “nielegalną organizację WIN”, która była finansowana pieniężnie przez wrogie czynniki zagraniczne – w celu podżegania wrogich działalności w Polsce. Wroga działalność nielegalnej organizacji WIN była rozpowszechniona na terenie całej Polski, kierowana czynnikami górnymi tzw. (“Komenda Główna“ która miała bezpośrerdni kontakt z zagranicą a w kraju działała wspólnie z kliką P.S.Lowską – Mikałajczykowską, która miała na celu przemocą usunąć ustanowione organa Władzy zwierzchniej Narodu, aby zagarnąć ich władzę a tym samym przemocą zmienić ustrój Państwa Polskiego. Dla sprawnej działalności wrogiej Komenda Główna “WIN” podzieliła kraj na dwa obszary północny i południowy, które obejmowały terytorialnie odpowiednie województwa. Obszary podzielone były na Okręgi w skład których wcielono parę województw od 3 – 4. “Okręgi” dzieliły się na “Obwody” a ostatnio przybrały nazwę “Wydziałów” które odpowiadały terytorialnie województwu. Na terenie województwa rzeszowskiego był zorganizowany “Okręg – Wydział” w skład którego wchodziły powiaty zorganizowane w tzw. “Regiony – Rady”. W skład takiego “Regionu” wchodził powiat czyli “Rada” Brzozów, który był dość silnie zorganizowany (......).
                      Już z samej treści uzasadnienia widać, że był to typowy proces polityczny.
Kapelan Stanisław Kluz w swojej książce pisze dalej:
                      “Nikt nie uwierzy, aby nauczyciel, starosta, burmistrz i wójt “czatowali” na ludzi powracających z Niemiec i mordowali ich czy wydawali na nich wyrok. Niektórzy z oskarżonych byli członkami PSL — trzeba było ich jakoś zdyskredytować i zlikwidować; a przede wszystkim połączyć PSL z WIN-em, a potem dołączyć ich razem do szajki bandyckiej i morderczej. Kolportaż prasy przed referendum i wyborami należał do zadań WIN-u i PSL-u. Nigdzie w wolnym świecie propaganda przed wyborami nie jest bandytyzmem. Chodzi tu o PSL, które w tym czasie było stronnictwem legalnym.
                   Chcąc znaleźć i wykazać prawdę, nie wyklucza się możliwości bandytyzmu czy nawet zbrodni, popełnionych przez b. Akowców czy Winowców w pojedynkę lub w kilku. Bywało, że niektórzy przestępcy powoływali się na WIN, a Winowcami nie byli, a jeżeli byli, to robili przestępstwa na własny rachunek pod pozorem i przykrywką WIN-u.
Władze WIN-u jak przedtem władze AK, ostro piętnowały i karały wszelkie nadużycia, a tym bardziej zbrodnie. W normalnym wojsku i policji państwowej zdarzają się nadużycia, kradzieże i zbrodnie pod pretekstem władzy i munduru. Cóż dopiero w konspiracji, której nie można kontrolować publicznie, gdyż przestałaby być konspiracją. Za bandytyzm i nadużycia, związane z konspiracją, odpowiedzialność ponoszą władze reżimu, które z powodu stosowania terroru, niesprawiedliwego postępowania, tłumienia publicznej krytyki i niezależności sądów doprowadzają do konspiracji — samoobrony, trwającej latami. Wobec nieustającej walki, akcje coraz bardziej wynaturzają się, a przy tym wielu członków podziemia wykoleja się.
Czy w praworządnym państwie nauczyciel, burmistrz, starosta i wójt będą tworzyć samoobronę na własną rękę, a więc konspiracyjną? Do kogo mieli się oni udać o pomoc, gdy oficjalnie władze bezpieczeństwa zamiast bronić i chronić obywateli, siały terror, nienawiść, odwoływały się do walki klas, zemsty, sięgały po tajną (konspiracyjną) prowokację? Co mieli robić obywatele, gdy nie pozwolono im publicznie głosić prawdy, wskazać sprawców zła, którymi niejednokrotnie były właśnie władze bezpieczeństwa, czynniki partyjne i NKWD, gdy nie był nikt pewny, czy się z rana obudzi, ewentualnie, czy wróci z ulicy do domu? Jeśli dodamy, że nikt spoza ludzi z partii i bezpieczeństwa nie mógł posiadać broni, choćby wielce zagrożony np. przez Ukraińców, zrozumiemy okoliczności sprzyjające powstaniu konspiracji i dążności do nielegalnego posiadania broni.
                       Jest faktem, że w Dynowszczyźnie padły trupy i spośród miejscowych ludzi oraz spośród powracających z Niemiec. Przykre i godne potępienia. Niemiej jednak należy zaznaczyć, że przyczyna tych zbrodni nie jest prosta. Niewiadomo, czy były to zwykłe mordertswa, jeśli się weźmie pod uwagę atmosferę anarchii, czy samosądy na tle rozhuśtania nienawiści, zemsty (Polacy – Ukraińcy, komuniści-niekomuniści) itd.
Ciśnie się na usta pytanie, kiedy to nastąpiło i kto do tego doprowadził? Do roku 1944 Polacy w Dynowszczyźnie stanowili jedną całość, rozumieli się, mieli do siebie zaufanie, pomagali sobie. Zmiana następuje po przyjściu Sowietów, którzy nad San na polskie ziemie Dynowszczyzny przynoszą zarazek moralnej choroby : nienawiści, podziału i walki klasowej stosując zasadę “devide et impera”, tzn. dziel (kłóć) i rządź.

               Omówienie przebiegu procesu, okoliczności z nim związanych itp. wymaga więcej miejsca. Uczynię to w kolejnych artykułach.
 

dr Andrzej Stankiewicz

...wróć

Handel i rzemiosło Dynowa  1929 r.

Wydawane niegdyś różnego rodzaju spisy firm i księgi adresowe, stanowią dziś ważne źródło historyczne, przynosząc wiele informacji zarówno o ludziach, jak i firmach działających w danej miejscowości.         Kierując się tym przeświadczeniem, chcemy przedstawić Czytelnikom – w układzie branżowym – spis firm handlowych, usługowych i zakładów rzemieślniczych, jakie funkcjonowały w Dynowie w 1929 r. Pochodzi on z „Księgi adresowej Polski (wraz z W. M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa”, wydanej w 1929 r. przez warszawskie Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Sp. z O.O. Wykazy, sporządzone dla niemal wszystkich miejscowości w Polsce, miały charakter wybitnie użytkowy, dziś powiedziałoby się marketingowo – biznesowy.         Wykaz prawdopodobnie nie obejmuje wszystkich zakładów działających w Dynowie, nawet tych zarejestrowanych. Do oceny jego zawartości brakuje nam też istotnej informacji; na jakiej zasadzie odbywało się umieszczanie firm na liście (według zgłoszeń? Przez wyznaczone osoby?), a także czy wiązało się to z jakąś opłatą. Znakiem „x” oznaczone były firmy zarejestrowane w sądzie (podnosiło to ich wiarygodność finansową).         Prezentowane niżej poszczególne branże i nazwiska zostały przedstawione w takim samym układzie i brzmieniu, jak w „Księdze”. Niekiedy dokonano jedynie poprawienia oczywistych błędów literowych w nazwiskach. Brzmienie nazwisk w kilku przypadkach budzi nadal pewne wątpliwości, ponieważ jednak nie ma pewności, że są one zniekształcone, przedstawiono je tak, jak w oryginale, dodając w nawiasie prawdopodobną formę z pytajnikiem.         Wydaje się, że konieczne jest jeszcze jedno wyjaśnienie, skierowane zwłaszcza do Czytelników młodszych, czy też mniej interesujących się historią. Zdecydowana większość nazwisk o brzmieniu niemieckim należała do przedsiębiorców, kupców i rzemieślników żydowskich, którzy przed 1939 rokiem stanowili znaczną część społeczności miejskiej Dynowa.         Spis poprzedzony jest krótką notką ogólną o miejscowości, którą również w całości zamieszczamy (zachowując oryginalną pisownię). Dodać jeszcze należy, że w okresie międzywojennym Przedmieście Dynowskie stanowiło pod względem administracyjnym odrębną gminę jednostkową, stąd umieszczone jest osobno. dr Jerzy Majka

Czym skorupka za młodu...

Wdrażana od kilku lat reforma systemu oświaty daje placówkom dużą autonomię w wyborze kierunków rozwoju. W SP Nr 2 w Dynowie –Bartkówce po wielu dyskusjach, uwzględniając rozwój szkoły oraz potrzeby i oczekiwania środowiska, w dążeniu do jakości wybraliśmy drogę umacniania więzi, rozwijania współpracy z rodzicami i działającymi w środowisku organizacjami społecznymi (Parafia Rzymskokatolicka, Ochotnicza Straż Pożarna, Koło Gospodyń Wiejskich).         Rozumiejąc potrzebę wychowania młodego pokolenia w poszanowaniu wartości kultury, tradycji oraz godności człowieka, w kalendarz imprez obok typowo szkolnych uroczystości, wpisaliśmy „Opłatek” ściśle związany z obchodami Świąt Bożego Narodzenia, Dzień Seniora, a w minionym roku po raz pierwszy imprezę plenerową - „Majówka”. Te artystyczne poczynania wypływają z tradycji i kultury lokalnej, szczególnie pielęgnowanej w naszej szkole. Liczny udział mieszkańców w imprezach organizowanych przez szkołę i ich pozytywne opinie dają bodziec do dalszej pracy. Nie ustajemy więc w poszukiwaniach nowych i ciekawych treści i rozwiązań, odwołujemy się do tradycji i kultury polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem zwyczajów Dynowszczyzny.         W minionym roku, aby wprowadzić ciągłość, rozumianą jako planowe, długofalowe działanie, obejmujące uczniów, poczynając od oddziału przedszkolnego do klasy szóstej, w przekazywaniu dorobku minionych pokoleń, został opracowany program kultywowania tradycji oraz zwyczajów życia codziennego naszego środowiska.         W ramach tego programu uczniowie klas 0 – III od początku roku szkolnego zbierali wiadomości dotyczące zwyczajów związanych z „Andrzejkami” i Świętami Bożego Narodzenia. Wykorzystując zebrane materiały zorganizowaliśmy wieczór wróżb andrzejkowych. Nasze działania wspierane są nieustannie przez rodziców, którzy bardzo chętnie służą pomocą i włączają się w przygotowania.         Należy wspomnieć, że w naszej szkole przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia rozpoczęły się wraz z adwentem. Ustaliliśmy harmonogram zajęć których było bardzo dużo, gdyż tradycyjnie w spotkaniu opłatkowym uczestniczy wielu gości. Rozpoczęliśmy od pieczenia pierników. Duże zaangażowanie wykazali rodzice. Najwięcej uciechy i radości miały dzieci. W klasach pełno było aniołków, choinek i gwiazdek, wszędzie unosił się aromat pieczonych pierników, które pięknie ozdobione stały się wraz z lampionami dekoracją stołów.         Równolegle z tymi przygotowaniami, opiekunowie zespołów artystycznych przygotowali okolicznościowy program, do opracowania którego posłużyły głębokie przemyślenia ks. Piotra Turbaka oraz tradycyjne kolędy i pastorałki. Agata Wróbel SP Nr 2 Dynów – Bartkówka ...wróć

Już od czterech lat istnieje w SP nr 2 w Dynowie

Już od czterech lat istnieje w SP nr 2 w Dynowie – Bartkówce zwyczaj nie tylko dzielenia się opłatkiem, ale również przekazywania Betlejemskiego Światła Pokoju, które w minionych latach przywoziliśmy z Komendy Hufca Ziemi Rzeszowskiej, a ostatnio otrzymaliśmy od dynowskich harcerzy. „Grudzień, grudzień, pada miękki śnieg, pachnie jodła, pachnie świeży chleb, w domu rwetes, wielkie krzątanie, będzie, będzie kolędowanie...”         Ten przedświąteczny rwetes rozpoczął się w naszej szkole już 20 grudnia rano, kiedy mamy naszych uczniów zaczęły przygotowania do uroczystego spotkania opłatkowego. A pracy było wiele...         Tradycyjnym wigilijnym potrawami, które pojawiły się w tym roku na naszych stołach były pierogi i kompot z suszonych owoców.         Spotkanie, które swoją obecnością zaszczycili: Burmistrz i Radni Rady Miasta, przedstawiciele zakładów i organizacji działających na terenie Dynowa, byli pracownicy szkoły, rodzice i liczni mieszkańcy ul. Bartkówka, rozpoczęło się okolicznościowym programem artystycznym pt. „Bóg się rodzi” w wykonaniu uczniów SP. nr 2 w Dynowie i kapeli ludowej „Dynowianie”, przygotowanym przez p. Halinę Pawłowską i p. Antoniego Dżułę.

...wróć   Wrażenia estetyczne spotęgowane zostały przez scenografię i kostiumy występujących aktorów oraz efekty świetlne i dźwiękowe. Wszystkie te wzajemnie uzupełniające się elementy wywarły zamierzony efekt, wprowadziły zebranych w uroczysty, świąteczny nastrój.         Dzieciom w śpiewaniu pięknych kolęd i pastorałek towarzyszyła kapela „Dynowianie”.         Zgromadzeni goście, rodziny wykonawców zostali po raz kolejny wprowadzeni zostali w szczery, świąteczny nastrój. Dzieci przez swoją autentyczność, spontaniczne reakcje, spowodowały, że spotkanie opłatkowe w SP nr 2 w Dynowie – Bartkówce stały się już piękną i oczekiwaną tradycją.

DZIAŁALNOŚĆ ARTYSTYCZNA   Przygotowane zostały cztery programy artystyczne - akademie ( w reżyserii p. Beaty Irzyk, p. Grażyny Mazur, p. Renaty Mazur, p. Haliny Mędzelowskiej- Słoty, p. Anny Mol, p. Jarosława Mola, p. Bogusławy Pinkowicz, p. Haliny Ryby). Młodzież uczestniczyła w różnorakich konkursach i imprezach artystycznych: Grupa ANTRAKT reprezentowała szkołę w XI Dniach Kultury Szkolnej w Rzeszowie (prace fotograficzne) – 16.10.2002r., (op. pp. A. J. Molowie), K. Staszczak, A. Banaś, P. Jaczewski, D. Piejko (op. p. J. Mol),K. Mazur (op. p. B. Irzyk), K. Marszałek (op. p. B. Pinkowicz) – 29.10.2002r., w etapie rejonowym XII Konkursu Poezji Religijnej w Boguchwale, M. Drewniak, E. Nieznańska, M. Hadam (op. p. A. Mol),K. Mazur (op. p. B. Irzyk), A. Żaczek (op. p. B. Pinkowicz), w X Konkursie Poezji Patriotycznej pt. „Jesienne refleksje” w Dynowie –11.11.2002r. Ania Żaczek, uczennica klasy III Lh zdobyła w nim wyróżnienie, Członkowie grupy ANTRAKT – M. Drewniak, T. Chruszcz, E. Grzegorzak, M. Kędzierska w I Dynowskich Mikołajkach Artystycznych – 7.12.2002r. (op. p. A. Mol). Należy podkreślić także ciekawe szkolne inicjatywy o charakterze artystycznym: 29.11.2002r. p. B. Pinkowicz przy współpracy p. B. Irzyk, p. H. Ryby i p. L. Wojtas zorganizowały Szkolny Konkurs: „W świecie magii i wróżb”. Impreza przeprowadzona została w dwóch kategoriach – plastycznej i recytatorsko-inscenizacyjnej. Niezwykłą atmosferę konkursu potęgowała dodatkowo naprawdę oryginalna oprawa scenograficzna. Laureatami zostali: - w kategorii plastycznej - I miejsce T. Radoń, II miejsce M. Hadam, III miejsce A. Siry, Wyróżniono – A. Łybacką i D. Chudzikiewicza, (op. p. B. Irzyk, p. G. Mazur, p. A. Mol, p. J. Mol, p. B. Pinkowicz),   - w kategorii recytatorsko-inscenizacyjnej – I miejsce E. Grzegorzak, M. Drewniak, T. Chruszcz, M. Kędzierska (op. p. A. Mol), II miejsce A. Banaś, M. Fuksa, M. Kuźmik, A. Łybacka (op. p. B. Irzyk), II miejsce M. Hadam, P. Jaczewski, M. Toczek (op. p. A. Mol), III miejsce M. Jamrozik, J. Pustelnik, A. Szłapa, A. Żaczek (op. p. B. Pinkowicz), Wyróżnienie R. Kędzierska (op. p. B. Irzyk).   20.12.2002 r. pp. A. J. Molowie i p. H. Ryba zorganizowali Międzyklasowy Konkurs Plastyczny pod hasłem „Mikołaj i diabeł, Nikolaus i Ruprecht, czyli święty dobrodziej i gość z piekła rodem”. Impreza kierowana była do uczniów klas pierwszych, którzy w ramach przedmiotu wiedza o kulturze i godzin wychowawczych poznawali tradycje mikołajkowe. Powstały wykonane różnymi technikami prace plastyczne – rysunki, obrazy, kompozycje przestrzenne i kolaże. Wśród nagrodzonych znaleźli się: I miejsce J. Trybalska i B. Hadam, II miejsce B. Knap i M. Hadam III miejsce A. Pocałuń Wyróżnienia D. Chudzikiewicz , J. Płowy, A. Banaś. 15 i 20.11.2002 r. w ramach lekcji języka polskiego w klasie.1TM i 1 TO.p. A. Mol zorganizowała Klasowe Konkursy Małych Form Teatralnych pod hasłem „Antygona w Dynowie”. W pięknych, imitujących antyczne przebraniach, z zachowaniem zasad tragedii klasycznych prezentowane były wybrane przez uczniów sceny z dramatu Sofoklesa. Laureaci otrzymali wyróżnienia, a wspomnienia tej niezwykłej lekcji pozostały wszystkim. 15.12.2002 r. p. B. Irzyk zorganizowała Wystawę najpiękniejszych kartek świątecznych. Dzięki temu powstała pięknie prezentująca się ekspozycja, wprowadzająca cudowny, świąteczny klimat. Zespół redakcyjny szkolnej gazetki „ELEMENCIK” pod opieką p. B. Irzyk, p. R. Mazur i p. Piotra Zdeba przygotował na spotkanie z gimnazjalistami specjalne wydanie kolejnego numeru ..Grupa redakcyjna ma do dyspozycji świetnie wyposażoną pracownie multimedialną (4 komputery z dostępem do internetu, drukarkę laserową i zestaw wieloczynnościowy do skanowania, kserowania i druku w kolorze). Zamknięciem artystycznych działań w starym roku kalendarzowym było wystawienie przez Szkolną Artystyczno-Teatralną Grupę ANTRAKT kolejnego już widowiska jasełkowego. Był to program pt. „Zaufaj Panu”(op. pp. Anna i Jarosław Molowie, p. Anna Fara, Halina Ryba). Przedstawienie zaprezentowano w 19.12.2002 r. w szkole, w czasie spotkania wigilijnego zorganizowanego przez samorządy klasowe 4Lh i 4Lzkm wspólnie z Samorządem Uczniowskim pod opieką p. Marii Szmul i p. Haliny Ryby przy pomocy p. Bogusławy Pinkowicz i p. Anny Fary, na które zaproszono Dyrektorów okolicznych Gimnazjów z dwoma przedstawicielami uczniów, Burmistrza Miasta Dynowa, Wójta Gminy Dynów, Ks. Dziekana, Prezesa Stowarzyszenia Rozwoju i Promocji Regionu Dynowskiego, Przewodniczącego RR i Dyrekcję naszej szkoły. Po tradycyjnej wigilii uczniowie zapoznani zostali z planowanymi kierunkami kształcenia w roku 2003/2004 a później zwiedzili szkołę. Niektórzy już dzisiaj twierdzili, że wybierają się do naszego zespołu w celu kontynuowania nauki. W tym samym dniu młodzież skupiona w „Antrakcie” już tradycyjnie gościła w Domu Spokojnej Starości w Dynowie, gdzie przed jego wspaniałymi, spontanicznie reagującymi mieszkańcami przedstawiła swój najnowszy artystyczny program. 20.12.2002 r. w czasie uroczystości szkolnej inscenizację pt. „Zaufaj Panu” przedstawiono przed pracownikami i młodzieżą naszej szkoły. Aby nadać tym występom bardziej świąteczny charakter, organizatorzy, dzięki uprzejmości Rady Rodziców i hojności osób indywidualnych, zadbali o słodkie prezenty dla wszystkich widzów.         Temu szkolnemu widowisku towarzyszyła także prezentacja zwyczajów bożonarodzeniowych u naszych zachodnich sąsiadów, przygotowana przez członków Szkolnego Klubu Europejskiego (op. Jarosław Mol przy współpracy z p. Anną Mol i p. Agatą Krupą). Ciekawostką jest to, że nie tylko przybliżono obrzędowość okresu Bożego Narodzenia i Nowego Roku ale dodatkowo nadano wystąpieniu poetycką i ... kulinarną oprawę.

CIEKAWE FORMY ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH Wśród typowych zajęć dydaktycznych pojawiły się też innowacyjne np.:   Cykl wystaw przygotowywanych przez Szkolną izbę muzealną (op. J. A. Mol). Były to – „Czas zbiorów, czas przetworów”, „Szkoła naszych dziadków”, „Wigilia naszych dziadków”. Jest to nie tylko dodatkowy element dekoracyjny w szkole, ale przede wszystkim pełni funkcję edukacyjną. Budzi zainteresowanie przeszłością i motywuje uczniów do kolekcjonerstwa. 15.10.2002 r. odbyła się w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej w Przemyślu ciekawa lekcja muzealna. Młodzież uczestniczyła w otwarciu wystawy pt. „Klasa starej daty”. Był to kolejny już przykład współpracy naszej szkoły z tą placówką muzealną. Organizatorami wyjazdu byli A. J. Molowie. 25.10. i 14.11.2002 r. uczniowie pod opieką nauczycieli mieli możność obcowania z wielką kulturą. Zorganizowane zostały dla klasy 4Tm, 5Tm, 4Lh, 3Lh i 1THa wyjazdy do kina Helios w Rzeszowie na projekcje filmów – „Pianista” R. Polańskiego i „Zemsta” A. Wajdy (op. p. B. Gierlach, p. B. Irzyk, p. B. Pinkowicz, p. M. Szmul, p. B. Radoń, p. J. Mol). 4. 11. 2002 r. w auli szkolnej odbył się pierwszy etap Olimpiady Wiedzy Ekonomicznej. Do kolejnego poziomu zakwalifikowali się: S. Bułdys, J. Rączka, J. Szczepańska, B. Toczek , W. Ulanowski (op. p. H. Mędzelowska-Słota, p. M Szmul)... W dniach 22-28.11.2002 r. grupa młodzieży z ostatnich i przedostatnich klas szkół średnich wzięła udział w Seminarium „Młody we własnej firmie”. Było ono poświęcone możliwościom tworzenia własnych firm przez absolwentów szkół średnich. Organizatorem był ZDZ w Przemyślu (op. p. H. Cygan). 29.11.2002 r. odbył się etap szkolny Konkursu wiedzy o unii gospodarczej i walutowej. Z 15 uczestników, uczniów szkół średnich ekonomicznych do kolejnego poziomu zakwalifikowali się: K. Bubenko i S. Świst (op. p. B. Radoń). Szkolenia profilaktyczne – • Zagrożenia HIV i AIDS.(3.10. i 7.10.2002 r. -op. p. H. Cygan) • Profilaktyka antyalkoholowa i antynikotynowa (3.12.2002 r. - op. i org. p. A. Fara).   DZIAŁALNOŚĆ SPORTOWA     Młodzież uczestniczy w różnorodnych zajęciach sportowych. Aby sprawdzić swe umiejętności bierze udział w wielu zawodach i konkursach. Oto efekty tych czteromiesięcznych działań – Powiatowa Liceliada w biegach przełajowych w Łowisku k/Kamienia (16.10.2002 r.) – J. Tyka, J. Rączka, K. Goleniowski i W. Kozubek. Wiesław Kozubek zajął II miejsce i zakwalifikował się do etapu wojewódzkiego, który ..odbył się 23.10.2002 r. (op. p. P. Marcinek), Powiatowa Liceliada w piłce ręcznej dziewcząt i chłopców w Głogowie Małopolskim (9.11.2002 r.) – drużyna dziewcząt zdobyła III miejsce a zespół chłopców IV miejsce (op. p. A. Paściak, p. P. Marcinek). Powiatowa Liceliada w tenisie stołowym dziewcząt i chłopców w Sokołowie Małopolskim (15.11.2002 r.) – szkołę reprezentowali: K. Fiołek, M. Rybczak, M. Kasprzyk, S. Baran (op. p. P. Marcinek), Powiatowa Liceliada w piłce siatkowej dziewcząt w ZSZ w Dynowie (26.11.2002 r.) – nasza drużyna zajęła III miejsce (op. p. I. Pilip), Powiatowa Liceliada w piłce siatkowej chłopców w Trzcianie (28.11.2002 r.) – reprezentująca nas drużyna zajęła II miejsce (op. p. F. Pilip), Powiatowa Liceliada w piłce koszykowej dziewcząt w ZSZ w Dynowie (4.12.2002 r.) – nasze reprezentantki uplasowały się na trzecim miejscu (op. p. A. Paściak).   PRACA SAMORZĄDU SZKOLNEGO         Samorząd szkolny jest organizatorem i koordynatorem większości działań uczniowskich. Jego opiekunem jest pedagog szkolny – p. Elżbieta Kiszka współpracująca z p. Marią Szmul.         W ostatnich miesiącach przygotowali trzy zabawy. Włączyli się w akcję.„Sprzątanie świata”, „Góra grosza” i kwestę na rzecz Towarzystwa im. Św. Brata Alberta. Zorganizowali także „odwiedziny świętego Mikołaja”, który hojnie obdarował wszystkich słodyczami. Samorząd uczniowski jest bardzo prężny – opiekuje się między innymi radiowęzłem, szatnią i przygotowuje materiały kserograficzne dla potrzeb uczniowskich.         Wskazane tu różnorodne formy aktywności uczniowsko - nauczycielskiej nie są przecież jedyne, a i tak świadczą, że tu „na dole” nie ulegamy zniechęceniu i apatii, lecz zajęcia w naszej szkole czynimy ciekawymi, wesołymi i bardzo atrakcyjnymi.   (A może poprawić mistrza Adama- Radość wszędzie, uśmiech wszędzie. Czy tak będzie? U nas będzie!!!). Anna Mol   ...wróć

AKTUALNOŚCI MKE

Młodzieżowy Klub Europejski działa również poza granicami Dynowa.         W październiku i listopadzie uczestniczyliśmy w II Podkarpackim Forum Europejskim w Rzeszowie oraz Małopolsko-podkarpackim Forum Klubów Europejskich w Krakowie. Nasi przedstawiciele tj. Joanna Szpak, Tomasz Sobaś, Michał Zięzio wysłuchali bardzo ciekawych wykładów dotyczących m.in. edukacji w U.E., problemów jakie będziemy mogli napotkać w okresie przedreferendalnym i wielu innych ważnych dla nas i naszego miasta dziedzin związanych ze Wspólnotą. Chcemy się ta wiedzą podzielić z innymi Klubami Europejskimi, które działają na Pogórzu Dynowskim i jego okolicach.. Kontakt z nami możliwy jest drogą elektroniczną na stronie: www.mke.of.pl lub pocztą: Młodzieżowy Klub Europejski przy L.O Dynów ul. 1 Maja 17                                                                                            36-065 Dynów

Słowniczek MKE Akcesja – przystąpienie do U.E. Proces ten rozpoczyna się, gdy kraj składa na ręce przedstawiciela Rady Unii Europejskiej wniosek o przystąpienie do Wspólnoty. Może ubiegać się o to każde państwo,które respektuje zasady wolności, demokracji i praworządności, przestrzegania praw człowieka. Jednym z ustalonych i przyjętych kryteriów jest także sprawnie funkcjonująca gospodarka rynkowa. Acquis communitaire- dorobek prawny Wspólnot. Dostosowanie prawa państwa –kandydata do prawa wspólnotowego usprawni i ułatwi życie we wspólnej Europie. Benelux– Belgia, Holandia i Luksemburg (czyli kraje Benelux)podpisały w 1947 roku porozumienie o unii celnej. Było to jedno z trzech najważniejszych wydarzeń, które poprzedziły późniejsze ustalenia w Paryżu i Rzymie. Bruksela – stolica Belgii, siedziba wielu instytucji unijnych, miasto dwujęzyczne(waloński i flamandzki). Członkowie UE – integracja dokonywała się etapowo:     1952: Niemcy, Francja, Włochy, kraje Beneluxu     1973: Wielka Brytania, Irlandia, Dania     1981: Grecja     1986: Hiszpania i Portugalia     1995: Austria, Finlandia, Szwecja Dopłaty bezpośrednie – otrzymują je rolnicy ze wszystkich krajów Unii. Są to pieniądze, które co roku przekazywane są rolnikom, aby ich produkcja była opłacalna. „Polska na tle Unii Europejskiej” /pod względem powierzchni/ 1.Francja 551500 2.Hiszpania 506000 3.Szwecja 412000 4.Niemcy 357000 5.Finlandia 338145 6.Polska 312685 7.Włochy 301226 8.Wlk. Brytania 244110 9.Grecja 130918 10.Portugalia 92600 11.Austria 84000 12.Irlandia 70282 13.Dania 43096 14.Holandia 41500 15.Belgia 30528 16.Luksemburg 2586   ...wróć

SUKCESY DYNOWSKIEGO OGÓLNIAKA

I Międzyszkolny Przegląd i Zwyczajów Wigilijnych w Krajach Niemieckojęzycznych odbył się 16. 12. 2002 r. w Rzeszowie W monażu słowno – muzycznym wystąpili: Blama Magdalena Deręgowski Dawid Dżuła Piotr Gierlach Artur Lasek Anna Misiewicz Jolanta Sówka Dorota          W przeglądzie uczestniczyły zespoły ze szkół średnich z Rzeszowa i powiatu.

LICEALIADA 2002/2003

Rozgrywki w ramach „Licealiady” rozpoczęły się we wrześniu i trwać będą do końca roku szkolnego. Choć minęły zaledwie cztery miesiące – młodzież naszego Liceum poszczycić się może dużymi sukcesami. W trzech grach zespołowych dziewczęta zajęły pierwsze miejsca w powiecie, a chłopcy – jedno pierwsze i dwa trzecie, pokonując uczniów ze szkół ZS Błażowa, ZSC Dynów, ZSRCKU Trzciana, ZS Sokołów Młp., ZS Tyczym, ZS Miłocin.

Twórczość Naszego Regionu Augustyn Baran

Augustyn Baran pochodzi z Izdebek. Urodził się tam dosyć dawno, prawdopodobnie w 1944 r., -jeśli dobrze usłyszałem przez telefon.         Po trudach edukacji: szkoła podstawowa w Izdebkach, potem średnia w Brzozowie, Studium Nauczycielskie w Raciborzu, wreszcie historia na Uniwersytecie Warszawskim, sam, ze zgrozą dla siebie i uczniów, został belfrem. Na szczęście kiepskim belfrem i dzięki temu oraz konieczności alimentacji nieletniej córki zaczął uprawiać dziennikarkę,. Nie związał się na stałe z żadną gazetą, był tzw.-wolnym strzelcem. Pisał, gdzie chciał, i co chciał. Dużo i kiepsko.         Z natury leniwy - zamiast jeździć i zbierać materiały do reportażyków, wycwanił się i zaczął pisać opowiadania. Oszczędzał swój wciąż stary rower, który dzięki temu stał się najstarszym pojazdem w Izdebkach. Augustyn Baran, leżąc wygodnie w narożnym pokoju w domu przy trasie Brzozów - Izdebki - Dynów - obmyślał fabułę i konstrukcję opowiadań, które jak dotąd złożyły się na dwie książki wydane w ostatnich latach. Są to „Głowa wroga", wydana z kasy Ministerstwa Dziedzictwa Narodowego oraz drugi cykl „Tau tau", na który łożyła Rada Miasta Wrocławia.         Mamy zamiar skorzystać z pisaniny Barana i pokazać ją Czytelnikom naszej gazety.         Czy jednak to się uda? - wątpię. Lektura podarowanej mi przez Barana „Głowy wroga", mimo przestrogi, by chronić ją przed kobietami, nie nadaje się nawet dla starych, zdziwaczałych mężczyzn. Niczego nikomu nie obiecuję. Wątpię, szczerze wątpię, czy uda się drukować Barana? Póki co, gorąco polecamy opowiadanie „Szubrawiec". Redaktor Prowadzący

Podsumowanie rundy jesiennej sezonu 2002 / 2003 klasy okręgowej juniorów

LKS Dynovia Dynów grupa Rzeszowska. Drużyna juniorów rozegrała w rundzie jesiennej 12 spotkań z tego wygrała 8 spotkań a to: 1. Dynovia – Błękitni Ropczyce 4 : 2 2. Gryf Mielec – Dynovia 1 : 2 3. Grodziszczanka – Dynovia 3 : 5 4. Dynovia – Lechia Sędziszów 5 : 1 5. Sawa Sażyna – Dynovia 0 : 5 6. Dynovia – Iskra Zgłobień 6 : 2 7. Radomyślanka – Dynovia 0 : 2 8. Dynovia – Bratek Bratkowice 8 : 0 jedno zremisowała - Dynovia – Izolator Boguchwała 2 : 2 oraz trzy przegrała 1. Włókniarz Rakszawa – Dynovia 2 : 1 2. Wisłok Strzyżów – Dynovia 4 : 3 3. Trzebownisko – Dynovia 2 : 1 Zdobywając 25 punktów oraz 44 bramki tracąc 19 co dało drużynie dynowskiej 2-gie miejsce w tabeli rozgrywek po rundzie jesiennej 2002 za Błękitnymi Ropczyce. Kadra juniorów w sezonie 2002 / 2003. 1. Zawadzki Kamil - bramkarz 2. Socha Marcin – bramkarz 3. Pękala Grzegorz – obrońca 4. Kozubek Wiesław – obrońca 5. Słaby Mateusz – obrońca, kapitan 6. Tadla Paweł – obrońca 7. Pilip Jakub – obrońca 8. Kupczyk Arkadiusz – obrońca 9. Mielniczek Krzysztof – obrońca 10. Bielec Stanisław – obrońca 11. Kiełbasa Janusz 1 12. Machmedovic Dariusz 13. Szczawinski Łukasz 14. Pyś Bartłomiej 15. Gratkowski Emanuel 16. Kaniewski Tomasz 17. Bednarz Paweł 18. Pyś Sławomir 19. Pyś Darek 20. Banat Krzysztof 21. Kiełbasa Janusz 2 22. Szczawiński Tomasz 23. Toczek Ronald 24. Goleniowski Kamil Trenerem drużyny juniorów jest Zbigniew Duchniak, kierownikiem drużyny jest Artur Chochrek. Wykaz zawodników którzy zdobyli bramki dla dynowskiego klubu w rundzie jesiennej: 1. Machmedovic Dariusz - 11 bramek 2. Goleniowski Kamil - 10 bramek 3. Szczawiński Tomasz - 9 bramek 4. Bednarz Paweł - 2 bramki 5. Kiełbasa Janusz 1 - 2 bramki 6. Pyś Bartłomiej - 2 bramki 7. Pyś Darek - 2 bramki 8. Mielniczek Krzyszto - 2 bramki 9. Słaby Mateusz - 1 bramka 10. Toczek Ronald - 1 bramka 11. Kiełbasa Janusz 2 - 1 bramka 12. Gratkowski Emanuel - 1 bramka Razem 44 bramki ...wróć

ROZRYWKA I HUMOR

ZIMOWA KRZYZÓWKA Z HASŁEM 1. Symbol siarki. 2. Kwadrat dziesięciu. 3. Krzew o fioletowych lub białych pachnących kwiatach zebranych w gęste kiście. 4. Wyrób ceramiczny pokryty szkliwem stosowany do wykładania pieców. 5. Nagłe załamanie ekonomiczne, bankructwo, katastrofa gospodarcza. 6. Umowna linia oddzielająca terytorium danego państwa od innych. 7. Podnoszona lub rozsuwana zasłona między sceną a widownią. 8. Odchylenie od stanu normalnego lub wada soczewki powodująca nieostrość, zniekształcenie. 9. Środek kosmetyczny do smarowania ust w celu nadania im połysku. 10. Dotyczący ciśnienia, działający pod ciśnieniem, wytwarzający ciśnienie (np. aparat skafander). 11. Zbierający coś, gromadzący zbiory, często opracowujący je. 12. Nauka zajmująca się bakteriami. 13. Podstawowy, zasadniczy, główny, niezwykle ważny. 14. Wymierzony przeciw bolszewikom i ich partii, zwalczający bolszewików. 15. Wykazywanie nadmiernej troski o kogoś. 16. Zjawisko, proces pozbawiania czegoś (utraty przez coś) znamion chrześcijaństwa. Pierwsza część hasła powstanie w zaciemnionej kolumnie, drugą utworzą litery z kratek oznaczonych liczbami od 1 do 16.

Świąteczna Nauka Duszy, czy swemu ciału Mam dostarczyć radości? Pyta świąteczny Polak I stawia na prawo ciężkości! Bo kiedy za zwykłe ożarstwo Zgorszona skarci go żona Odpowie z dostojną miną; Potwierdzam prawo Newtona Potem wielość dań sprawia, Że słynne prawo wyporu Myli Polak żarłoczek Z innym prawem wyboru! Lecz wielkim jest naukowcem, Przyznacie to państwu sami, Gdy zamiast pierogów z barszczem Wybiera kapustę z grzybami! A potem krzyczy: Eureka! Przy szafie po pewnym czasie, Że dań dwanaście się równa Trzem nowym dziurkom w pasie!

Zasmarkana prośba Gonią nas często teminy, Zadania, zobowiązania, Stąd często nam towarzyszy W pracy stan zasmarkania. I przechodzimy pomimo, A z nami przychodzi grypa, A z Panią Grypą katar No i przeważnie chrypa! Z chrypą zaś niewyraźnie Pracownik się wyraża! Nos jest środkiem bojowym! Kicha, „strzela”, zaraża. Często też strasznie śmierdzi, Bo zwykle jest czosnkowy, Więc mocno czuć i widać, Że układ jest niezdrowy! Więc wołam do pracodawców Ja, który także chrypię, Pozwólcie szefowie kochani Wyleżeć się Pani Grypie!

KOGO AUTOR MIAŁ NA MYŚLI...?

Po długiej przerwie zapraszamy Państwa ponownie do zabawy w odgadywanie, którego z mieszkańców naszego regionu dotyczy wierszowana zagadka. Dla ułatwienia – dołączamy zdjęcie bohatera – niekoniecznie aktualne... Smyczkiem czaruje ludowe nuty, Zimą wdziać musi solidne buty, Gdyż ma do domu drogę daleką, Mieszka „za siódmą górą i rzeką”, Do pracy jeździ na WSK Lat najmniej z całej „Piętnastki” ma, Żonę ma ładną, dobre maniery, Brata, dwie siostry – a nawet cztery!!!     Tekst: Maciej Jurasiński Rysunki: Grzegorz Hardulak   ...wróć

...wróć